ടി. വി വാര്ത്ത കേട്ടപ്പോള് എന്റെ മനസ്സ് കുളിരുകോരി,
സീന് കണ്ടപ്പോള് ഞാനാഹ്ലാദം കൊണ്ടു തുള്ളിച്ചാടി!
സീന് കണ്ടപ്പോള് ഞാനാഹ്ലാദം കൊണ്ടു തുള്ളിച്ചാടി!
“നിങ്ങള്ക്കിതെന്തു പറ്റി…
ഇത്ര അര്മാദിയ്ക്കാന്?...”
എന്റെ പൊണ്ടാട്ടിയുടെ അല്ഭുതം
“അതേടി….നീ അതു കേട്ടോ? കണ്ടോ?....”
ഞാനവളുടെ കവിളില് നുള്ളിക്കൊണ്ടു പറഞ്ഞു തുടങ്ങി
ഇത്ര അര്മാദിയ്ക്കാന്?...”
എന്റെ പൊണ്ടാട്ടിയുടെ അല്ഭുതം
“അതേടി….നീ അതു കേട്ടോ? കണ്ടോ?....”
ഞാനവളുടെ കവിളില് നുള്ളിക്കൊണ്ടു പറഞ്ഞു തുടങ്ങി
“……നമ്മുടെ കെ. എസ്. ആര്. ടി. സി ബസ്സിന്റെ ബോഡി നിര്മ്മിയ്ക്കുന്ന ചുറുചുറുക്കന് കുട്ടികളെ കണ്ടോ?
നമ്മുടെ നാട് ജപ്പാന് പോലെയാകുന്നു എന്നു സങ്കല്പ്പിച്ചു ഞാന്!
ഒരു മാസത്തില് നൂറിലധികം ബസ്സിനു അത്യാധുനിക ഉപകരണങ്ങളുപയോഗിച്ചു അവര് ബോഡി നിര്മ്മിയ്ക്കുന്നുവത്രെ! സമരമില്ല. പരാതികളില്ല. നീല കുപ്പായവുമണിഞ്ഞു അവര് ജോലി ചെയ്യുന്നതു എത്ര സന്തോഷത്തോടെയാണ്!
അവര്ക്കൊന്നു വിശ്രമിയ്ക്കേണമെങ്കില്, രാത്രി തലചായ്ക്കേണമെങ്കില്, ദാഹം തിര്ക്കേണമെങ്കില്…സ്വന്തം നിലം, കുട്ടികളും ഭാര്യയും അഛനുമമ്മയുമുള്ള വീട്, സ്വന്തം മണ്ണിന്റെ വെള്ളം! ……ഹാ എത്ര സംതൃപ്തി നിറഞ്ഞ അദ്ധ്വാനം…
ഈ പ്രവണത എല്ലാ മേഖലകളിലുമുണ്ടാകുന്ന എന്റെ നാടിനെ സ്വപ്നം കണ്ടാണ് ഞാന് അര്മാദിക്കുന്നത്…”
***** ***** ***** ***** *****
ഇവിടെ പ്രവാസികള്ക്കിടയില് കാണുന്ന മുഖങ്ങളെയോര്ത്തു നമ്മുടെ നാടിന്റെ തത്വസംഹിതയെ പഴിക്കുന്നവരാണോ പുകഴ്ത്തിപ്പാടുന്നവരാണോ നമ്മുടെയിടയില് കൂടുതല്….
ഇവിടെ വന്നു അവ പിന്തുടരേണ്ടായിരുന്നു എന്നു തിരിച്ചറിവുണ്ടാകുമ്പോഴേയ്ക്കും വല്ലാതെ വൈകുന്നു.
നമ്മുടെ നാട് ജപ്പാന് പോലെയാകുന്നു എന്നു സങ്കല്പ്പിച്ചു ഞാന്!
ഒരു മാസത്തില് നൂറിലധികം ബസ്സിനു അത്യാധുനിക ഉപകരണങ്ങളുപയോഗിച്ചു അവര് ബോഡി നിര്മ്മിയ്ക്കുന്നുവത്രെ! സമരമില്ല. പരാതികളില്ല. നീല കുപ്പായവുമണിഞ്ഞു അവര് ജോലി ചെയ്യുന്നതു എത്ര സന്തോഷത്തോടെയാണ്!
അവര്ക്കൊന്നു വിശ്രമിയ്ക്കേണമെങ്കില്, രാത്രി തലചായ്ക്കേണമെങ്കില്, ദാഹം തിര്ക്കേണമെങ്കില്…സ്വന്തം നിലം, കുട്ടികളും ഭാര്യയും അഛനുമമ്മയുമുള്ള വീട്, സ്വന്തം മണ്ണിന്റെ വെള്ളം! ……ഹാ എത്ര സംതൃപ്തി നിറഞ്ഞ അദ്ധ്വാനം…
ഈ പ്രവണത എല്ലാ മേഖലകളിലുമുണ്ടാകുന്ന എന്റെ നാടിനെ സ്വപ്നം കണ്ടാണ് ഞാന് അര്മാദിക്കുന്നത്…”
***** ***** ***** ***** *****
ഇവിടെ പ്രവാസികള്ക്കിടയില് കാണുന്ന മുഖങ്ങളെയോര്ത്തു നമ്മുടെ നാടിന്റെ തത്വസംഹിതയെ പഴിക്കുന്നവരാണോ പുകഴ്ത്തിപ്പാടുന്നവരാണോ നമ്മുടെയിടയില് കൂടുതല്….
ഇവിടെ വന്നു അവ പിന്തുടരേണ്ടായിരുന്നു എന്നു തിരിച്ചറിവുണ്ടാകുമ്പോഴേയ്ക്കും വല്ലാതെ വൈകുന്നു.
അവരുടെ നൊമ്പരങ്ങളുടെ കനം പലപ്പോഴും എന്റെ നെഞ്ചിലും അനുഭവിച്ചുട്ടിണ്ട്. പന്ത്രണ്ട് വയസ്സു പ്രായമായ ഏക മകളെ ഈരണ്ട് വര്ഷങ്ങളില് ഓരോ മാസം വീതം ആകെ ആറ്മാസം മാത്രം കണ്ട പ്രവാസി പിതാവിന്റെ കരുവാളിച്ച മുഖം എന്റെ മനസ്സിലൂടെ മിന്നി മറയുന്നു…
ഈ അവസ്ഥ ഇനിയും തുടരുന്നതിനേക്കാള് നല്ലത് നമ്മുടെ നാട് പിടിച്ചു അവനവനു കിട്ടുന്ന ജോലി എത്ര ചെറുതായാലും സമരാഹ്വാനങ്ങള് ചെവിയോര്ക്കാതെ, ഈ വാര്ത്തയുടെ പൊരുള് ഉള്കൊണ്ടു നമ്മുടെ നാടിനെ സ്വര്ഗ്ഗമാക്കാന് നോക്കണം. അതിനു നമുക്കു കഴിയും.
Lath
latheefs.blogspot.com